Het laatste verslag van de CJ1 dateert alweer uit het vorig jaar. In de periode van de kerstvakantie tot half maart hebben we er een lange dag in Eindhoven op zitten en 4 wedstrijden.
Het toernooi in Eindhoven was een heeeele lange dag en uiteindelijk werden we 3^e in de categorie C jongens Eredivisie door de halve finale te “verliezen” van PSV. Eigenlijk was het een gelijkspel, maar het eerste doelpunt werd gemaakt door PSV en dat was het punt van beslissing bij gelijke stand.
De wedstrijd om de 3^e/4^e plaats werd gewonnen tegen ZVL. Nogmaals dank aan de mannen uit DG1 die ons deze dag versterkten.

Al met al gingen we dus met mixed feelings het nieuwe jaar in.

De eerste wedstrijd was uit tegen het altijd lastige Donk. Tactiek werd besproken en we begonnen de wedstrijd voortvarend. Het eerste kwart waren we sterker en sloten deze af met een 1-2 voorsprong. Het begin van het tweede kwart was ook duidelijk voor ons en we liepen keurig uit naar een 1-4 voorsprong, echter verslapten we en door enkele dubieuze beslissingen van het arbitrale duo kwam Donk terug tot 4-4. De derde periode begon uiterst tumultueus met gele kaarten voor beiden coaches. Deze ietwat chaotische taferelen kwam ons spel zeker niet ten goede, maar gelukkig konden we dit kwart met een 6-6 eindigen. Ook het vierde kwart werd een chaotische. De coach van ZPB werd naar de uitgang verwezen, op de tribune was het niet al te gezellig en een hoop twijfelachtige U20’s zorgden er voor dat we de grip op alles verloren en ook uiteindelijk gefrustreerd aan het kortste eind trokken. We verloren met 8-7. De sfeer in de kleedkamer naderhand was ook niet al te best, want hoe kon dit ons overkomen. Volgens de coach was dit de minste wedstrijd van het seizoen en was er eigenlijk maar 1 speler met een voldoende, deze wedstrijd.
Resume; onnodig gelijkspel in Eindhoven, een ietwat teleurstellende 3^e plek op een toernooi en een verlies in Gouda. Kunnen we deze negatieve trend doorbreken in de komende wedstrijden?

Op 21 januari mochten we weer thuis aantreden. Dit keer tegen ZPC Amersfoort. Dit leek een tegenstander waar we ons op konden herstellen na de genoemde, wisselende resultaten van de afgelopen weken.
Het eerste kwart begonnen we niet scherp en kwamen we al snel met 0-1 achter. Gelukkig konden we dit aan het einde van dit kwart rechtzetten door twee keer te scoren. Dit kwart bleek een wake up call te zijn, want in het tweede kwart liepen we uit naar een geruststellende 7-1 voorsprong.
In het derde kwart kwam weer het wekelijks terugkerende verslappingsmoment en kwam Amersfoort terug naar 8-4. Gelukkig beseften de jongens op tijd, dat een herhaling van De Zaan thuis, deze keer maar uit moest blijven en scoorden we nog 2 keer waardoor we het derde kwart af konden sluiten met een 10-4 voorsprong. In het laatste kwart was de tegenstand miniem en konden we op de automatische piloot de wedstrijd uitspelen. Eindstand 14-5 en gelukkig weer drie punten in de pocket. 

4 februari was het de thuiswedstrijd tegen het altijd lastige ZVL. Als we deze wedstrijd winnend konden afsluiten waren we zeker van een plaats in de Final Six en was het eerste doel van dit competitiejaar behaald. Onze jongens schoten uit de startblokken en door goede pressing kwam ZVL niet in de wedstrijd. Het eerste kwart eindigde in een 3-0 voorsprong.
In het tweede kwart begonnen we wat aarzelend en kon ZVL de aansluiting weer vinden door op 3-2 te komen, echter daarna liepen we weer uit en eindigde dit kwart in een 6-3 voorsprong. De derde en vierde periode speelden we ‘gewoon’ ons spel. Af en toe slordig maar door onze individuele kwaliteiten kwamen we eigenlijk niet in de problemen. De wedstrijd eindigde in een comfortabele 10-5 overwinning en zoals eerder gezegd, werd het eerste doel behaald. Op naar het tweede doel!

Vanwege een inhaalweekend en een voorjaarsvakantie hoefden we ruim een maand geen officiële wedstrijd te spelen. Gelukkig konden sommigen nog wel met hogere teams meespelen en werd er goed getraind op weg naar het slot van de competitie.

De eerste horde thuis tegen Aqua Novio. Een lekkere tegenstander om de eindsprint in te zetten, want dat we de wedstrijd zouden gaan winnen was voorafgaand al wel een feit. We begonnen de wedstrijd met twee wissels, want onze mid-achter vond het nodig om met gym op school te gaan volleyballen en scheurde tijdens een blok zijn enkelband. Gevolg: uitgeschakeld tot einde seizoen en hopelijk op tijd terug voor de Final Six.
Pressing hele veld was de boodschap en enkele tactische varianten oefenen. Tevens enkele individuele doelen werden er gegeven door de coach aan diverse jongens.

We begonnen de wedstrijd dan ook goed, echter stond het “pas” 5-0 aan het einde van dit kwart. Aqua Novio leek gedurende het seizoen iets sterker te zijn geworden. Leek, want in het tweede kwart was er geen genade meer en we eindigden deze periode dan ook met een voorsprong van 16-2. Rijp voor de slacht voor de laatste twee kwarten dus. In het derde kwart verslapten we niet en konden we uitlopen naar een comfortabele 27-3.
Door de continue pressing en “slechts” twee wissels was het beste er wel een beetje vanaf in het vierde kwart. Defensief lag het goed en kregen we niks tegen, offensief deden we wat we moesten doen en scoorden we nog vijf keer. Eindstand 32-3.

Met nog 5 wedstrijden te gaan in de reguliere competitie staan we keurig tweede op de ranglijst. Komende weken nog uit tegen VZC (18/3), thuis tegen UZSC (25/3), uit tegen De Zaan (1/4), uit voor de topper tegen Het Ravijn (15/4) en het slotstuk thuis tegen PSV(22/4). En dan op naar het slotstuk de Final Six met uitgangspunt: ……. (ik durf het nog niet te zeggen)

De Speakert